Kaixo lagun hori!
Duela egun batzuk Minbiziaren Aurkako Nazioarteko egunaren berri eman genizun hemendik. Bertan azaldu genuen zelan gaixotasun madarikatu horrek hamaika aurpegi dituen eta haietariko bat, guztiz bidegabekoa, gaur dauka leku berezia egutegian...
Inork ez du merezi horrelako gaixotasunik jasatea, baina are gutxiago umeek. Horregatik omenaldia egin nahi diegu borrokan ari diren txiki txapeldun horiei guztiei. Irudi polit batekin hasiko gara:
2001ean, Luxenburgon, hitzarmen bat sinatu zuten minbizia duten haurren gurasoen 177 elkartek, 90 herrialde ezberdinetakoak, 5 kontinenteen zehar. Dena den, lehenengo eguna 2002an ospatu egin zen eta handik geroztik, minbiziaren ikerketaren munduan hainbat erakunde garrantzitsuen euskarria jaso du.
Zenbait gaixotasunen kontrako egunetan lazoak erabiltzen ditugu eta maiz ikusi ditugu kaletik, adibidez, arrosa bularreko minbiziaren kontra, edo gorria, HIESaren kontra. Baina, ba al zenekien haurren minbiziaren kontrako lazoa urre-kolorekoa zela? Ondoren zergatia azalduko dizugu:
Kolore honek konparatu nahi ditu ume gaixoen indarra eta erresistentzia urrea berarekin. Nahiz eta mundu osoan zehar erabilita izan, ez du lortu beste bien arrakasta. Ondo legoke gure klase guztietan urrezko lazo bat marraztea eta leihoetan jartzea, edo txikiagoak egin eta arropan jantzi.
Inork ez du merezi horrelako gaixotasunik jasatea, baina are gutxiago umeek. Horregatik omenaldia egin nahi diegu borrokan ari diren txiki txapeldun horiei guztiei. Irudi polit batekin hasiko gara:
Umorea, alaitasuna eta maitasuna ezinbesteko botikak dira gaixotasun honen aurrean borroka egin eta aurrera egin ahal izateko! Horregatik partekatu nahi dizugu Marimototsen azalpena, umeei zuzenduta, ipuintxo honetan:
Lehen aipatu dugun moduan, umeei zuzenduta dago, oso ondo azalduta zertan datzan gaixotasuna eta zelan sentitzen diren pairatzen dutenak.
Hurrengo bideoan agertzen diren protagonistak ez dira hain umeak, nerabeak eta gazteak baizik. Batzuk gaixo daude, beste batzuk ez... Besterik gabe, ikus dezagun.
Ziurrenik ukituta eta hunkituta gelditu zara... Normala da, geu ere bai lehenengo aldiz ikusi genuenean, ez uste...
Irudikatuko zenuke norbaiten desioa haizeak aurpegian jotzea izan zitekeela? Edo ilusioa mantentzea eta eguneroko gauza txikiez gozatzea? Edo paseo bat eman ahal izatea loreez disfrutatzen? Edo...
Bideoaren hasierako pertsona izango bazina, zelako erantzuna emango zenuke zuk bigarren partea kontuan hartu gabe? Eta... kontuan hartuta? Berdina ez izatea espero dugu...
Gaurko bideoaz hausnartzen badugu, geure ustez ez da zalantzarik geldituko eta geure helburua ozen baino ozenago ahoskatu nahi dugu: baloratu gauza txikiak, falta direnean handi bihurtzen dira eta! Ez itxaron gehiegi, aprobetxatu edozein gauza txiki gozatzeko, inoiz ez dakigu zer gerta daitekeen bihar. CARPE DIEM!!
Amaitzeko, alaitu nahi zaitugu bideoklip solidario batekin ASPANOGI, Donostia Ospileko ONKOLOGIAKO HAURRAK, “GU ETA GUTARRAK” eta HUNTZA taldearen eskutik. Oso abesti ezaguna eta kutsakorra da nahiz eta aldapa gora izan...
iruzkinik ez:
Argitaratu iruzkina